معروف ترین داروهای ضد افسردگی؛ لیست داروها + بررسی دقیق

طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، بیش از 280 میلیون نفر در سراسر دنیا از بیماری افسردگی رنج می‌برند. اما در همین کشور خودمان حدود ۲۳.۴۴ درصد از جمعیت دچار این بیماری هستند (آمار خیلی بیشتر از این اعداد). اما برای درمان این بیماری پزشک متخصص، داروهای را تجویز می کند که این داروها به “داروهای ضد افسردگی” معروف است. این داروها با تغییر سطح مواد شیمیایی مغز مانند سروتونین و نوراپی نفرین، باعث بهبود خلق‌وخو و کاهش علائم افسردگی می شوند. برای آشنایی و اطلاعات بیشتر درباره عملکرد داروهای ضدافسردگی، در ادامه این مطلب همراه ما باشید.

انواع داروهای ضد افسردگی

داروهای ضدافسردگی به طور کلی به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

·       SSRI (بازدارنده‌های بازجذب انتخابی سروتونین)

نحوه عملکرد: این داروها به طور خاص بر سروتونین (ماده شیمیایی که احساس خوشی و آرامش را تنظیم می‌کند) تأثیر می‌گذارند و از بازجذب آن در مغز جلوگیری می‌کنند.

لیست داروهای ضد افسردگی SSRI:

* فلوکستین (Prozac)

* سرترالین (Zoloft)

* سیتالوپرام (Celexa)

* پاروکستین (Paxil)

* فلووکسامین (Luvox)

* استالووپرام (Lexapro)

·       SNRI (بازدارنده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین)

نحوه عملکرد: این داروها هم سطح سروتونین و هم نوراپی نفرین (ماده شیمیایی دیگر که بر احساسات و انرژی تأثیر می‌گذارد) را افزایش می‌دهند.

لیست داروهای ضد افسردگی SNRI:

* ونلافاکسین (Effexor)

* دولوکستین (Cymbalta)

* دس‌ونلافاکسین (Pristiq)

* لوتومیل (Savella)

·       TCA (آنتی‌دپرسانت‌های سه حلقه‌ای)

نحوه عملکرد: این داروها بر سروتونین و نوراپی نفرین تاثیر می‌گذارند، اما با ساختار شیمیایی متفاوت از SSRI و SNRI عمل می‌کنند.

لیست داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای:

* آمیتریپتیلین (Elavil)

* ایم‌پرامین (Tofranil)

* نورتریپتیلین (Pamelor)

* دسیپرامین (Norpramin)

* کلومیپرامین (Anafranil)

* دوکسپین (Sinequan)

·       MAOI (مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز)

نحوه عملکرد: این داروها آنزیم مونوآمین اکسیداز را مهار می‌کنند که این آنزیم معمولا سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین را تجزیه می‌کند. با مهار این آنزیم، سطح این مواد شیمیایی در مغز افزایش می‌یابد.

لیست داروهای ضد افسردگی:MAOI

* فنلزین (Nardil)

* ترانیل سیپرومین (Parnate)

* ایزوکاربوکسازید (Marplan)

* سل‌ژیلین (Emsam)

لیست داروهای ضد افسردگی

داروهای زیادی برای درمان افسردگی وجود دارد که توسط پزشک متخصص برای بیمار تجویز می شود. اما اگر بخواهیم پرمصرف ترین یا پرکاربردترین آنها را معرفی کنیم، لیست داروهای ضدافسردگی به این صورت خواهد بود:

• فلوکستین (Prozac) – SSRI
• سرترالین (Zoloft) – SSRI
• سیتالوپرام (Celexa) – SSRI
• پاروکستین (Paxil) – SSRI
• فلووکسامین (Luvox) – SSRI
• ونلافاکسین (Effexor) – SNRI
• دولوکستین (Cymbalta) – SNRI
• مِرتازاپین (Remeron) – داروی ضد افسردگی غیر کلاسیک
• بوبروپیون (Wellbutrin) – داروی ضد افسردگی غیر کلاسیک
• آمی تریپتیلین (Elavil) – TCA
• ایم‌پرامین (Tofranil) – TCA
• فنلزین (Nardil) – MAOI
• ترانیل سیپرومین (Parnate) – MAOI

بررسی بهترین قرص های ضد افسردگی

مکانیزم عمل و نحوه استفاده از هر کدام را در ادامه بررسی خواهیم کرد:

1. فلوکستین (Prozac) – SSRI

فلوکستین (Prozac) یکی از داروهای پرکاربرد در درمان افسردگی است که به گروه داروهای SSRI (بازدارنده‌های انتخابی بازجذب سروتونین) تعلق دارد. این دارو سطح سروتونین در مغز را افزایش می دهد. سروتونین یک ماده شیمیایی است که نقش مهمی در تنظیم خلق و خو، احساس خوشحالی، خواب و اشتها دارد. هنگامی که سطح سروتونین در مغز کاهش می‌یابد، ممکن است فرد احساس افسردگی، اضطراب یا بی‌حوصلگی کند. فلوکستین با ممانعت از بازجذب سروتونین توسط سلول‌های عصبی، سطح آن را در مغز افزایش می‌دهد که در نهایت به بهبود خلق و خو و کاهش علائم افسردگی کمک می‌کند.

فلوکستین معمولاً برای درمان افسردگی عمده، اضطراب، اختلال وسواس فکری-عملی (OCD)، اختلال پانیک (حملات اضطرابی) و برخی اختلالات دیگر تجویز می‌شود. این دارو در مقایسه با سایر داروهای ضد افسردگی، معمولاً عوارض جانبی کمتری دارد و تحمل آن برای بسیاری از افراد راحت‌تر است. همچنین فلوکستین به‌طور معمول در طولانی‌مدت قابل استفاده است.

برخی از عوارض جانبی رایج فلوکستین:

• بی‌خوابی
• سردرد
• کاهش اشتها
• تهوع و گاهی مشکلات جنسی (کاهش میل جنسی یا مشکلات نعوظ)

نکته: این عوارض معمولاً پس از مدتی از شروع مصرف دارو کاهش می‌یابند.

2. سرترالین (Zoloft) – SSRI

سرترالین (Zoloft) یکی دیگر از پر مصرف ترین داروهای ضد افسردگی است که به گروه داروهای SSRI (بازدارنده‌های انتخابی بازجذب سروتونین) تعلق دارد. این دارو برای درمان افسردگی، اضطراب، اختلال وسواس فکری-عملی (OCD)، اختلالات پانیک (حملات اضطرابی)، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و فوبیاهای اجتماعی توسط پزشک متخصص تجویز می‌شود. مکانیز عمل سرترالین افزایش سطح سروتونین در مغز است که به عنوانی یک انتقال‌دهنده عصبی به تنظیم خلق و خو، خواب، اشتها و سطح انرژی کمک می‌کند.

یکی از ویژگی‌های جالب سرترالین این است که معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای دیگر ضد افسردگی دارد و تحمل آن برای بسیاری از افراد راحت‌تر است. این دارو معمولاً باعث افزایش انرژی و بهبود وضعیت روحی می‌شود. با این حال، ممکن است برخی عوارض جانبی مانند:

• سردرد
• بی‌خوابی
• تهوع
• خشکی دهان
• اختلالات جنسی (مثل کاهش میل جنسی یا مشکل در ارگاسم)

در ابتدا مشاهده شود. این عوارض معمولاً پس از چند هفته از شروع مصرف دارو کاهش می‌یابند.

یکی از مزایای سرترالین این است که اثرات آن نسبتا سریع است و اغلب افراد پس از 2 تا 4 هفته مصرف منظم دارو، بهبودهای قابل توجهی را تجربه می‌کنند. اما اینکه طور درمان شما چه بازه زمانی باشد را پزشک شما تعیین می کند.

3. سیتالوپرام (Celexa) – SSRI

سیتالوپرام (Celexa) یکی دیگر از داروهای ضد افسردگی است که به گروه SSRI (بازدارنده‌های انتخابی بازجذب سروتونین) تعلق دارد. این دارو برای درمان افسردگی، اضطراب و اختلالات مشابه توسط پزشک تجویز می‌شود. سیتالوپرام هم مانند دیگر داروهای SSRI سطح سروتونین در مغز را افزایش میدهد. هنگامی که سطح سروتونین در مغز کاهش می‌یابد، فرد ممکن است احساس افسردگی، اضطراب و بی‌حوصلگی کند. سیتالوپرام با جلوگیری از بازجذب سروتونین، سطح آن را در مغز افزایش می‌دهد و باعث بهبود خلق و خو و کاهش علائم افسردگی و اضطراب می شود.

عوارض جانبی این دارو به نسبت کمتر از داروهای ضدافسردگی دیگر است. با این حال مانند بسیاری از داروهای SSRI، ممکن است در ابتدا عوارضی مانند بی‌خوابی، سردرد، خشکی دهان، تهوع و کاهش میل جنسی مشاهده شود. این عوارض معمولاً پس از چند هفته از شروع مصرف دارو کاهش می‌یابند.

سیتالوپرام معمولاً اثرات خود را در حدود 2 تا 4 هفته نشان می‌دهد، اما این پزشک شماست که مشخص می کند چه بازه زمانی را تحت درمان باشید.

4. پاروکستین (Paxil) – SSRI

یکی دیگر از داروهای پرمصرف ضد افسرگی و اضطراب SSRI (بازدارنده‌های انتخابی بازجذب سروتونین)، پاروکستین (Paxil) است. این دارو برای درمان افسردگی، اضطراب، اختلال وسواس فکری-عملی (OCD)، اختلال پانیک (حملات اضطرابی)، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و فوبیاهای اجتماعی تجویز می‌شود. پاروکستین با افزایش سطح سروتونین در مغز خلق و خوی بیمار را بهبود می بخشد و باعث احساس خوشحالی، خواب و اشتها می شود.

پاروکستین عمدتا برای درمان افسردگی و اضطراب استفاده می‌شود، اما در برخی موارد پزشک متخصص این دارو را برای درمان اختلالات دیگر مانند اختلالات خواب و اختلالات پس از سانحه هم تجویز می کند. این دارو معمولاً به صورت قرص موجود است و روزانه مصرف می‌شود و ممکن است چند هفته زمان ببرد تا اثرات آن به‌طور کامل نمایان شود.

از عوارض جانبی معمول پاروکستین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سردرد
• تهوع
• خشکی دهان
• خواب‌آلودگی
• بی‌خوابی
• مشکلات جنسی (کاهش میل جنسی یا اختلالات ارگاسم)

اما این عوارض معمولاً پس از چند هفته کاهش می‌یابند. یکی از نکات مهم در مصرف پاروکستین این است که قطع ناگهانی آن می‌تواند باعث بروز علائم ترک شود، مانند سرگیجه، بی‌حوصلگی و مشکلات خواب. بنابراین همیشه باید تحت نظر پزشک دارو را قطع یا تغییر دهید.

5. فلووکسامین (Luvox) – SSRI

فلووکسامین (Luvox) از دیگر داروهای ضد افسردگی SSRI (بازدارنده‌های انتخابی بازجذب سروتونین) است. این دارو برای درمان اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) و افسردگی تجویز می‌شود، اما در برخی موارد پزشک ممکن است برای درمان اضطراب و اختلالات پانیک (حملات اضطرابی) نیز از آن استفاده کند. فلووکسامین مانند دیگر داروهای SSRI سطح سروتونین در مغز را افزایش میدهد. از این رو باعث تنظیم خلق و خو، احساس آرامش و خوشحالی می شود. با افزایش سطح سروتونین در مغز، فلووکسامین علائم افسردگی، اضطراب و وسواس را کاهش میدهد.

تجویز فلووکسامین بیشتر برای افرادی که دچار بیماری وسواس فکری-عملی شده‌اند، دیده می‌شود که به کاهش افکار مزاحم و رفتارهای تکراری ناشی از این اختلال کمک می کند. مصرف دقیق این دارو را پزشک متخصص تعیین میکند اما معمول به صورت قرص و یک یا دو بار در روز مصرف می‌شود.

از عوارض جانبی رایج فلووکسامین می‌توان به بی‌خوابی، تهوع، سردرد، خشکی دهان و کاهش میل جنسی اشاره کرد. این عوارض معمولاً پس از چند هفته کاهش می‌یابند. همچنین برخی افراد پس از مصرف احساس خستگی یا خواب‌آلودگی می کنند.

یکی از نکات مهم در مصرف فلووکسامین این است که قطع ناگهانی آن باعث بروز علائم ترک، مانند سرگیجه، تحریک‌پذیری یا اضطراب می شود. بنابراین هرگونه تغییر در دوز دارو، مصرف و قطع دارو باید تحت نظر پزشک صورت گیرد.

6. ونلافاکسین (Effexor) – SNRI

ونلافاکسین (Effexor) یکی از داروهای ضد افسردگی است که به گروه داروهای SNRI (بازدارنده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین) تعلق دارد. این دارو معمولاً برای درمان افسردگی، اضطراب، اختلال پانیک (حملات اضطرابی) و اختلالات اضطراب اجتماعی تجویز می‌شود. ونلافاکسین به‌وسیله افزایش سطح دو ماده شیمیایی به نام‌های سروتونین و نوراپی‌نفرین در مغز عمل می‌کند. این دو ماده شیمیایی نقش مهمی در تنظیم خلق و خو، احساس خوشحالی، خواب و سطح انرژی دارند. وقتی سطح این مواد در مغز کاهش یابد، فرد احساس افسردگی و اضطراب می کند. با کمک ونلافاکسین، سطح این مواد شیمیایی افزایش می‌یابد و وضعیت روحی فرد بهبود می یابد.

از عوارض جانبی رایج ونلافاکسین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سردرد
• تهوع
• بی‌خوابی
• خشکی دهان
• کاهش اشتها
• افزایش فشار خون

این عوارض معمولاً پس از چند هفته کاهش می‌یابند. یکی از مواردی که باید در مصرف ونلافاکسین به آن توجه کرد این است که قطع ناگهانی آن می‌تواند باعث بروز علائم ترک، مانند سرگیجه، تهوع، اضطراب و تحریک‌پذیری شود. بنابراین هرگونه تغییر در دوز دارو باید تحت نظر پزشک انجام گیرد.

7. دولوکستین (Cymbalta) – SNRI

دولوکستین (Cymbalta) از دیگر داروهای ضد افسردگی SNRI (بازدارنده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین) است. پزشک متخصص این دارو را برای درمان افسردگی، اضطراب، اختلال پانیک (حملات اضطرابی)، اختلالات درد مزمن مانند درد ناشی از دیابت و فیبرومیالژی (درد مزمن عضلانی) تجویز می‌کند. دولوکستین سطح دو ماده شیمیایی به نام‌های سروتونین و نوراپی‌نفرین در مغز را افزایش می دهد و نقش مهمی در تنظیم خلق و خو، احساس خوشحالی، خواب و سطح انرژی دارد.

از عوارض جانبی رایج دولوکستین می‌توان

• تهوع
• خشکی دهان
• بی‌خوابی
• سردرد
• افزایش تعریق

اشاره کرد که این عوارض معمولاً بعد از چند هفته مصرف دارو کاهش می‌یابند. یکی از نکات مهم در مصرف دولوکستین این است که قطع ناگهانی آن باعث بروز علائم ترک مانند سرگیجه، سردرد، تحریک‌پذیری و مشکلات خواب می شود. بنابراین هرگونه تغییر در دوز دارو باید تحت نظر پزشک انجام گیرد.

8. مِرتازاپین (Remeron) – داروی ضد افسردگی غیر کلاسیک

مِرتازاپین (Remeron) یکی دیگر از داروهای ضد افسردگی است که به گروه NaSSAs (آنتاگونیست‌های انتخابی گیرنده‌های آلفا-2 و سروتونین) تعلق دارد. این دارو عمدتا برای درمان افسردگی (MDD) تجویز می‌شود. مرتازاپین بر دو ماده شیمیایی در مغز به نام‌های سروتونین و نوراپی‌نفرین باعث بهبود وضعیت خلق و خو و کاهش علائم افسردگی می شود.

برخلاف سایر داروهای ضدافسردگی که روی بازجذب سروتونین یا نوراپی‌نفرین اثر می کنند، مرتازاپین از طریق مسدود کردن گیرنده‌های خاصی که سروتونین و نوراپی‌نفرین را مهار می‌کنند، باعث افزایش این دو ماده می شود. یکی از ویژگی‌های مهم مرتازاپین عوارض جانبی کمتر آن در زمینه اختلالات جنسی و مشکلات خواب نسبت به برخی دیگر از داروهای ضد افسردگی است.

از عوارض جانبی رایج مرتازاپین می‌توان به خواب‌آلودگی، افزایش اشتها، افزایش وزن، خشکی دهان و سرگیجه اشاره کرد. به‌ویژه خواب‌آلودگی می‌تواند یکی از عوارض قابل توجه باشد، به همین دلیل معمولا توصیه می‌شود که این دارو شب‌ها قبل از خواب مصرف شود.

9. بوبروپیون (Wellbutrin) – داروی ضد افسردگی غیر کلاسیک

یکی دیگر از داروهای ضدافسردگی بوبروپیون (Wellbutrin) است که به گروه داروهای NDRI (بازدارنده‌های بازجذب نوراپی‌نفرین و دوپامین) تعلق دارد. این دارو برای درمان افسردگی، اختلالات اضطرابی، ترک سیگار و همچنین برای درمان اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (ADHD) تجویز می‌شود. عملکرد بوبروپیون در مغز افزایش سطح دو ماده شیمیایی به نام‌های دوپامین و نوراپی‌نفرین است. این دو ماده شیمیایی نقش زیادی در تنظیم خلق و خو، انرژی و تمرکز دارند. وقتی سطح این مواد در مغز کاهش یابد، فرد احساس افسردگی، خستگی و مشکلات تمرکز می کند. بوبروپیون با افزایش این مواد شیمیایی باعث بهبود وضعیت روحی، افزایش انرژی و کمک به تمرکز بیشتر می شود.

تفاوت بوبروپیون نسبت به سایر داروهای ضدافسردگی (که روی سروتونین اثر میگذارند)، تمرکز روی دوپامین و نوراپی‌نفرین است. به همین دلیل، این دارو عوارض جانبی کمتری در زمینه اختلالات جنسی یا افزایش وزن ایجاد می کند.

اما اینگونه نیست بوبروپیون هیچ عوارضی نداشته باشد. برخی از عوارض ابتدایی آن شامل:

• بی‌خوابی
• سردرد
• خشکی دهان
• تهوع و اضطراب
• در دوزهای بالا؛ خطر تشنج

بوبروپیون معمولا به صورت قرص و یک یا دو بار در روز مصرف می‌شود. اما مانند تمام داروهای ضد افسردگی دیگر، دوز، مقدار مصرف و مدت زمان مصرف بستگی به شرایط هر فرد، پزشک متخصص تعیین می کند.

10. آمی تریپتیلین (Elavil) – TCA

آمی تریپتیلین (Elavil) یکی از داروهای ضد افسردگی قدیمی است که به گروه TCA (آنتی‌دیپرسانت‌های سه‌حلقه‌ای) تعلق دارد. این دارو برای درمان افسردگی، اضطراب، دردهای مزمن، سردردهای میگرنی و اختلالات خواب تجویز می‌شود. آمیتریپتیلین با تأثیرگذاری بر دو ماده شیمیایی به نام‌های سروتونین و نوراپی‌نفرین در مغز عمل می‌کند. این دو ماده شیمیایی نقش زیادی در تنظیم خلق و خو، خواب، و کاهش درد دارند. آمیتریپتیلین با افزایش سطح این مواد شیمیایی در مغز، علائم افسردگی و اضطراب را کاهش می دهد.

یکی از ویژگی‌های مهم آمیتریپتیلین این است که علاوه بر درمان افسردگی، برای کاهش دردهای مزمن و درمان اختلالات خواب نیز موثر است. به همین دلیل گاهی اوقات برای درمان دردهای ناشی از دیابت، آرتریت و نوروپاتی (دردهای عصبی) نیز تجویز می‌شود.

اما آمیتریپتیلین عوارض جانبی بیشتری نسبت به داروهای ضد افسردگی جدیدتر دارد. از جمله عوارض جانبی رایج آمیتریپتیلین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خشکی دهان
• خواب‌آلودگی
• یبوست
• تاری دید
• افزایش وزن
• سرگیجه
• خواب‌آلودگی

مانند تمام داروهای دیگر ضد افسردگی، دوز و مدت زمان مصرف را پزشک متخصص تعیین می کند. اما به طور کلی این دارو معمولا شب ها قبل از خواب مصرف می شود (مگر اینکه پزشک شما دستور دیگری داده باشد.)

11. ایم‌پرامین (Tofranil) – TCA

یکی از داروهای ضد افسردگی گروه TCA (آنتی‌دیپرسانت‌های سه‌حلقه‌ای)، ایم‌پرامین (Tofranil) است. این دارو برای درمان افسردگی، اختلالات اضطرابی، اختلالات پانیک، بی‌خوابی و برخی مشکلات رفتاری در کودکان تجویز می‌شود. ایم‌پرامین سطح دو ماده شیمیایی به نام‌های سروتونین و نوراپی‌نفرین در مغز را افزایش می دهد و نقش زیادی در تنظیم خلق و خو، انرژی، تمرکز و خواب دارد.

یکی از کاربردهای اصلی ایم‌پرامین درمان افسردگی است، اما این دارو برای درمان اختلالات اضطرابی و پانیک (حملات اضطرابی) نیز مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین در برخی مواقع این دارو برای درمان برخی مشکلات رفتاری در کودکان و نوجوانان، مانند شب‌ادراری (انوریس شبانه) نیز توسط پزشک تجویز می‌شود.

از عوارض جانبی رایج ایم‌پرامین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خشکی دهان
• خواب‌آلودگی
• یبوست
• تاری دید
• افزایش وزن
• سرگیجه

این دارو به دلیل اثرات خواب‌آور خود باعث خواب‌آلودگی در طول روز می شود، بنابراین معمولاً توصیه می‌شود که این دارو در شب و قبل از خواب مصرف شود؛ مگر اینکه پزشک شما دستور دیگری داده باشد.

12. فنلزین (Nardil) – MAOI

فنلزین (Nardil) یکی از داروهای ضدافسردگی است که به گروه MAOI (مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز) تعلق دارد. این دارو برای درمان افسردگی شدید و برخی اختلالات اضطرابی مانند اضطراب اجتماعی تجویز می‌شود. فنلزین با مهار آنزیمی به نام مونوآمین اکسیداز که مسئول تجزیه برخی از مواد شیمیایی مهم در مغز مانند سروتونین، نوراپی‌نفرین و دوپامین است، باعث افزایش سطح این مواد شیمیایی در مغز می شود.

فنلزین معمولا برای افرادی که به سایر داروهای ضد افسردگی پاسخ نمی‌دهند یا دچار افسردگی شدید هستند، تجویز می‌شود. این دارو ممکن است اثرات مثبتی در کاهش علائم اضطراب اجتماعی و خلق و خو ایجاد کند.

اما یکی از نکات مهم در مصرف فنلزین این است که این دارو ممکن است با غذاهای خاص و برخی داروهای دیگر تداخل داشته باشد. به عنوان مثال مصرف مواد غذایی حاوی تیرامین (مانند پنیرهای قدیمی، گوشت‌های دودی و برخی نوشیدنی‌ها) باعث افزایش فشار خون خطرناک می شود. بنابراین افرادی که فنلزین مصرف می‌کنند باید رژیم غذایی خاصی را رعایت کنند.

از عوارض جانبی رایج فنلزین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خشکی دهان
• سردرد
• سرگیجه
• خواب‌آلودگی
• یبوست
• فشار خون پایین

توصیه آخر

این روزها مصرف داروهای ضدافسردگی به شدت افزایش پیدا کرده است و خیلی از افراد بدون مشورت یا تجویز پزشک این داروها را مصرف میکنند و این کار بسیار اشتباهی است. داروهای ضد افسردگی باید تحت نظر پزشک برای مدت زمان مشخصی مصرف شود و مصرف خودسرانه آن تنها عوارض به همراه دارد. اگر شما هم تجربه مصرف داروهای ضدافسردگی را دارید، در بخش کامنت ها عنوان کنید.

منبع:
www.nhs.uk
my.clevelandclinic.org

www.ncbi.nlm.nih.gov