قارچ پا که معمولاً به نام های بیماری پای ورزشکار یا تینه آ پدیس شناخته می شود، یک نوع عفونت قارچ پوستی است که اغلب در منطقه بین انگشتان پا ایجاد می شود. این بیماری اغلب در افرادی رخ می دهد که پاهایشان به علت استفاده از کفش های تنگ و بسته، تجمع عرق زیادی دارند. علائم این بیماری شامل بروز بثورات فلس مانندی است که باعث خارش، تنفس پوست و سوزش می شود.
این بیماری مسری است و می تواند از طریق محیط های مشترک مانند زمین های عمومی، حوله ها یا لباس های آلوده به دیگران منتقل شود. برای جلوگیری و درمان این مشکل، شناخت دقیق علائم و اقدامات بهداشتی ضروری است. از این رو در ادامه این مقاله از سری مقالات دکتر کاغذی قصد داریم تا با علل و علائم بیماری قارچ پا آشنا شویم و روش های درمان و پیشگیری را بررسی کنیم.
مطالب این مقاله
علائم قارچ پای ورزشکاران
قارچ پا که به طور معمول در بین ورزشکاران شایع است می تواند به علائم مختلفی منجر شود. با شناخت علائم این بیماری می توانید تشخیص دهید که آیا دچار این بیماری شده اید یا خیر. علائم قارچ پای ورزشکار شامل موارد زیر است:
- خارش، گز گز کردن و سوزش: این علائم معمولاً در مناطقی مانند بین انگشتان پا یا کف پا آغاز می شوند.
- ایجاد تاول روی پاها: تاول معمولاً در محل هایی که بافت پوستی خشک است و خارش دارد، ظاهر می شود.
- ترک خوردن و پوسته پوسته شدن پوست: پوست اطراف انگشتان پا و کف پا ممکن است ترک خورده و پوسته پوسته شود. این مشکل معمولاً با خشکی پوست همراه است.
- خشکی پوست: خشکی پوست کف یا کناره های پاها از دیگر علائم متداول قارچ پای ورزشکاران است.
- آسیب دیدن و زخم پوست: در موارد شدیدتر، پوست روی پاها ممکن است آسیب دیده و زخمی باشد. این زخم ها معمولاً در نواحیه پوست خشک و ترک دار ظاهر می شوند.
- تغییر رنگ، ضخیم شدن و شکننده شدن ناخن های پا: ناخن های پا ممکن است تغییر رنگ دهند، ضخیم شده و حتی شکننده شوند. این تغییرات ممکن است با عفونت قارچ پا مرتبط باشند.
علت ایجاد قارچ پا
یکی از عوامل اصلی ایجاد این بیماری، محیط های مرطوب و گرم است. قارچ ها در مکان هایی که تعریق پاها افزایش می یابد، رشد می کنند. عوامل دیگری که موجب ایجاد قارچ پا می شود شامل استفاده از جوراب و کفش نمناک، پا برهنه راه رفتن در مکان های عمومی و استفاده مشترک از کفش یا حوله با افراد آلوده به قارچ است. همچنین آسیب جزئی به پوست یا ناخن های پا نیز می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
داروهای درمان قارچ پوست پا
درمان بیماری قارچ پا با استفاده از داروها و کرم های موضعی انجام می شود. اما این داروها باید توسط پزشک یا داروساز تجویز شود؛ زیرا مصرف خودسرانه ممکن است باعث بروز عوارض جانبی شود. اما به طور کلی نکات مصرف و درمان این بیماری پوستی موارد زیر است:
1. استفاده از داروهای ضدقارچ
برخی از داروهایی که می تواند در درمان عفونت قارچ موثر باشد شامل موارد زیر است:
- میکونازول: این دارو به عنوان یک داروی قارچ کش موضعی عمل می کند و برای درمان عفونت های قارچی پوستی معمولاً کافی است.
- تربینافین: تربینافین نیز به عنوان یک داروی موضعی برای درمان عفونت های پوستی مورد استفاده قرار می گیرد.
- کلوتریمازول: این دارو به عنوان یکی دیگر از گزینه های درمانی برای عفونت های قارچی پوستی شناخته می شود.
- بوتنافین و تولنفتات: این داروها از دیگر داروهای موثر قارچ پا هستند که توسط داروساز تجویز می شود.
2. درمان قارج پا در شرایط وخیم تر
در برخی مواقع عفونت قارچ پا بسیار وخیم است. در این شرایط پزشک یا داروساز ممکن است به داروهای دیگر روی بیاورد. برخی از آنها شامل موارد زیر هستند:
- داروهای ضدقارچ خوراکی: در موارد شدیدتر، داروساز ممکن است داروهای خوراکی مانند ایتراکونازول، فلوکونازول یا تربینافین را تجویز کند.
- داروهای موضعی استروئیدی: برای کاهش التهاب ها و دردهای مرتبط با عفونت پا داروساز ممکن است داروهای موضعی استروئیدی تجویز کند.
- آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی: در صورت بروز عفونت های باکتریایی به دلیل زخم های پوستی و تاول، پزشک یا داروساز ممکن است آنتی بیوتیک های خوراکی تجویز کند.
درمان های خانگی قارچ پای ورزشکار
علاوه بر روش های درمانی که بررسی کردیم، در مواقع خفیف تر شما می توانید با روش های خانگی قارچ پا را درمان کنید. همچنین اگر علائم قارچ پا شدیدتر شد یا بهبود نیافت، بهتر است به پزشک یا داروساز مراجعه کنید. در این حالت داروساز می تواند داروهای مناسب را برای درمان بهتر تجویز کند. برخی از روش های خانگی که می توانند به شما در درمان قارچ کمک کنند شامل موارد زیر هستند:
- محلول آب و سرکه یا آب و نمک: اگر دچار تاول شده اید، می توانید پاهایتان را در محلول آب و سرکه یا آب و نمک قرار دهید. این کار به تاول ها کمک می کند تا خشک شده و باعث کاهش علائم می شود.
- استفاده از روغن چای: روغن چای به دلیل خواص آنتی باکتریالی در درمان این بیماری موثر است. شما می توانید چند قطره روغن چای را به آب گرم اضافه کرده و پاهای خود را در این محلول به مدت 15-20 دقیقه خیس کنید. این کار به کاهش علائم قارچ پوست پا کمک می کند.
- حفظ خشکی پا: در درمان بیماری عفونت قارچی خشک نگه داشتن پا به ویژه لای انگشتان اهمیت زیادی دارد. قارچ پا در محیط های مرطوب و گرم رشد می کند. بنابراین تا جای امکان پاهای خود را خشک نگه دارید.
- استفاده از صابون آنتی باکتریال: برای شستشوی پاها، از صابون آنتی باکتریال استفاده کنید. این کار به کاهش رشد باکتری ها و قارچ ها کمک می کند و از انتقال عفونت به سایر قسمت های پا جلوگیری می کند.
نکات مهم برای پیشگیری از قارچ پا
قبل از اینکه دچار بیماری قارچ پا شوید بهتر است با رعایت تعدادی نکته از بروز آن پیشگیری کنید. این نکات ساده در زندگی روزمره می تواند از ابتلا به این مشکل جلوگیری کند. در ادامه به این نکات خواهیم پرداخت:
- شستن پاها: پاهایتان را مرتبا با آب و صابون بشویید. این کار باعث از بین بردن باکتری ها و مواد آلوده می شود.
- خشک کردن پاها: بعد از شستشوی پا ها حتما پاهای خود را خشک کنید. رطوبت اضافی می تواند محیطی مناسب برای رشد قارچ ها باشد.
- جوراب های نخی: از جوراب های نخی تمیز استفاده کنید. این نوع جوراب ها بهترین تهویه را برای پاها ایجاد می کنند.
- تعویض کفش و جوراب: برای خشک نگه داشتن پاها، کفش ها و جوراب هایتان را مرتبا عوض کنید. این کار باعث کاهش تماس مداوم پا با رطوبت و عرق می شود.
- حوله ها: حوله هایتان را مرتب بشویید و آن ها را با فرد دیگری به اشتراک نگذارید. بهتر است حوله ای شخصی داشته باشید تا از انتقال باکتری ها جلوگیری کنید.
با رعایت این نکات، می توانید از قارچ پا پیشگیری کرده و پاهایتان را در بهترین حالت ممکن نگه دارید. به عنوان توصیه نهایی، اگر علائمی از قارچ را مشاهده کردید، به داروساز یا پزشک مراجعه کنید تا بهترین روش درمان را دریافت کنید.
جمع بندی
در این مقاله از سری مقالات دکتر کاغذی به یکی از بیماری های پوستی شایع بین ورزشکاران با عنوان قارچ پا پرداختیم. به طور کلی قارچ پای ورزشکاران علائمی مانند خارش، گزگز کردن، سوزن، ایجاد تاول، پوسته پوسته شدن، خشکی و تغییر رنگ دارد. علت ایجاد این بیماری در اکثر مواقع شامل رعایت نکردن بهداشت، استفاده از کفش ها و جوراب های نامناسب یا تماس با اشیاء یا فرد مبتلا به قارچ است. برای درمان این بیماری پوستی بهتر با داروساز یا پزشک مشورت کنید. داروساز می تواند با در نظر گرفتن شرایط و بیماری شما داروهای مناسبی را تجویز کند.
